Dlaczego Kornel Makuszyński
został naszym patronem ?    

Sylwetka Kornela Makuszyńskiego doskonale znana jest dzieciom i młodzieży w wieku szkolnym. Treści bajek, opowiadań czy powieści tego artysty przemawiają do młodych czytelników m.in., dlatego, że pisarz używa ich języka. Przedstawiane przez niego zdarzenia są prawdopodobne, a z kreowanymi, na kartach utworów, postaciami można się utożsamiać. Ponadto bohaterowie Kornela Makuszyńskiego swymi działaniami udowadniają, że dobroć ludzka jest niezmierzona, a porywy szlachetnych serc mogą czynić cuda. 

Autor w swoich książkach realizował hasło „od serca do serca”. Uczył, że miłość, przyjaźń, braterstwo to wartości, o których dziś coraz częściej się zapomina - to antidotum na zły los, oschłość serca, obojętność, egoizm.  Optymizm, szlachetna postawa moralna, wiara w ludzką dobroć, współczucie dla pokrzywdzonych, to wartości wychowawcze książek Kornela Makuszyńskiego. O swej miłości i dobroci sam autor pisał tak: „Za złe mi mają, że w moich książkach roi się od ludzi dobrych, jasnych i miłosiernych, a przecież z palca tego nie wyssałem. Moje książki wędrują między rzesze, niechże przeto świecą, niech grzeją, lecz niech nie straszą i nie burzą naiwnej, prostej wiary w serce człowieka.” 

Dodajmy na koniec, że cała twórczość Kornela Makuszyńskiego przesycona jest mądrymi sentencjami. Oto niektóre z nich:

„Droga ku szczytom jest celem człowieka. ’’

„Mądrym być to wielka sztuka, ale dobrym jeszcze większa.”

„Stracony jest każdy dzień bez uśmiechu.”

„Trzeba kochać i człowieka, i górę, i kamień, i słońce.”

„Nie ma na świecie ludzi złych, są tylko nieszczęśliwi.”

„W wychowaniu chodzi właśnie o to, ażeby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem.”

„I choćbyś miał w duszy tysiąc zgryzot, a w sercu morze łez, znajdź jednak na jego dnie uśmiech.”

„Książka jest to mędrzec łagodny i pełen słodyczy. Puste życie napełnia światłem, a puste serca wzruszeniem. Miłości dodaje skrzydeł, a trudowi ujmuje ciężaru. W martwotę domu wprowadza życie, a życiu nadaje sens.”

„Uśmiech jest wielkim szczęściem ludzi bardzo biednych, którzy sami go już w sobie nie znajdują. Uśmiech jest złotym dzieckiem miłości, a oni mają serca wyschnięte, już bez miłości. Trzeba im ją przypomnieć.”